1 : കര്ത്താവേ, ഞാന് അങ്ങയോടു പരാതിപ്പെടുമ്പോള് അവിടുന്നുതന്നെ ആയിരിക്കും നീതിമാന്. എങ്കിലും എന്റെ പരാതി അങ്ങയുടെ മുന്പില് ഞാന് സമര്പ്പിക്കുകയാണ്. എന്തുകൊണ്ടാണ് ദുഷ്ടന് അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്നത്? ചതിയന്മാര് ഐശ്വര്യം നേടുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്?
2 : അങ്ങ് അവരെ നടുന്നു; അവര് വേരുപിടിച്ചു വളര്ന്നു ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു. അവരുടെ നാവില് എപ്പോഴും അവിടുന്നുണ്ട്; ഹൃദയത്തിലാകട്ടെ അങ്ങേക്കു സ്ഥാനമില്ല.
3 : കര്ത്താവേ, അങ്ങ് എന്നെ അറിയുന്നു, കാണുന്നു; എന്റെ മനസ്സ് അങ്ങിലാണെന്ന് പരിശോധിച്ചറിയുകയും ചെയ്യുന്നു. കൊല്ലാനുള്ള ആടുകളെപ്പോലെ അവരെ വലിച്ചിറക്കണമേ -കൊലയുടെ ദിവസത്തേക്ക് അവരെ മാറ്റിനിര്ത്തണമേ.
4 : എത്രനാള് ദേശം വിലപിക്കുകയും വയലിലെ പുല്ലു വാടുകയും ചെയ്യണം? ദേശവാസികളുടെ ദുഷ്ടത നിമിത്തം മൃഗങ്ങളും പക്ഷികളും ചത്തുപോകുന്നു. ഞങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തികള് ദൈവം കാണുന്നില്ല എന്ന് അവര് പറയുന്നു.
5 : മനുഷ്യരോടു മത്സരിച്ചോടി നീ തളര്ന്നെങ്കില് കുതിരകളോട് എങ്ങനെ മത്സരിക്കും? സുരക്ഷിതസ്ഥാനത്തു കാലിടറുന്നെങ്കില് ജോര്ദാന് വനങ്ങളില് നീ എന്തുചെയ്യും?
6 : നിന്റെ സഹോദരന്മാരും പിതൃഭവനംപോലും നിന്നോടു വഞ്ചന കാട്ടിയിരിക്കുന്നു. പിന്നില്നിന്ന് അവര് നിനക്കെതിരായി സംസാരിക്കുന്നു. മധുരവാക്കു പറഞ്ഞാലും നീ അവരെ വിശ്വസിക്കരുത്.
പരിത്യക്തമായ ദേശം
7 : എന്റെ ഭവനം ഞാന് ഉപേക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു; എന്റെ അവകാശം കൈവെടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്റെ പ്രാണപ്രിയയെ അവളുടെ ശത്രുക്കള്ക്കു ഞാന് ഏല്പ്പിച്ചുകൊടുത്തിരിക്കുന്നു.
8 : എനിക്ക് അവകാശമായവള് കാട്ടിലെ സിംഹംപോലെ എന്നോടു പെരുമാറുന്നു. എനിക്കെതിരേ ഗര്ജിച്ചതുകൊണ്ട് ഞാന് അവളെ വെറുക്കുന്നു.
9 : കഴുകന്മാര് ചുറ്റിവളഞ്ഞ് ആക്രമിക്കുന്ന ഒരു പുള്ളിപ്പക്ഷിയാണോ എന്റെ ജനം? വന്യമൃഗങ്ങളേ, അവരെ വിഴുങ്ങാന് ഒരുമിച്ചുകൂടുവിന്.
10 : അനേകം ഇടയന്മാര്കൂടി എന്റെ മുന്തിരിത്തോട്ടം നശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്റെ ഓഹരി അവര് ചവിട്ടിമെതിച്ചു. എന്റെ മനോഹരമായ അവകാശം അവര് ശൂന്യമായ മരുഭൂമിയാക്കിയിരിക്കുന്നു. അവര് അതിനെ ശൂന്യമാക്കി.
11 : ശൂന്യാവസ്ഥയില് അത് എന്നോടു വിലപിക്കുന്നു. ദേശം മുഴുവന് പരിത്യക്താവസ്ഥയിലാണ്. ഒരാള്പോലും ഇക്കാര്യം ചിന്തിക്കുന്നില്ല.
12 : മരുഭൂമിയിലെ മൊട്ടക്കുന്നുകളിലെല്ലാം വിനാശകര് സ്ഥാനം പിടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ദേശത്തിന്റെ ഒരറ്റംമുതല് മറ്റേ അറ്റംവരെ കര്ത്താവിന്റെ വാള് മരണം വിതയ്ക്കുന്നു. ഒരു ജീവിക്കും സമാധാനമില്ല.
13 : അവര് ധാന്യം വിതച്ചു; മുള്ളുകൊയ്തു. കഠിനാധ്വാനം ചെയ്തു; ഫലമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. കര്ത്താവിന്റെ ഉഗ്രകോപം നിമിത്തം അവര് തങ്ങളുടെ വിളവിനെക്കുറിച്ചു ലജ്ജിക്കും.
14 : എന്റെ ജനമായ ഇസ്രായേലിനു ഞാന് നല്കിയ അവകാശത്തിന്മേല് കൈവയ്ക്കുന്ന ദുഷ്ടന്മാരായ എല്ലാ അയല്ക്കാരോടും കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: അവരെ തങ്ങളുടെ ദേശത്തുനിന്നു ഞാന് പിഴുതെ റിയും. അവരുടെ കൈയില് നിന്ന്യൂദാഭവനത്തെ ഞാന് പറിച്ചെടുക്കും.
15 : അവരെ പിഴുതെടുത്തതിനു ശേഷം ഞാന് അവരോടു കരുണ കാണിക്കും. ഓരോ ജനതയെയും അതതിന്റെ അവകാശത്തിലേക്കും ദേശത്തേക്കും ഞാന് തിരികെ കൊണ്ടുവരും.
16 : ബാലിന്റെ നാമത്തില് ആണയിടാന് എന്റെ ജനം അവരില്നിന്നു പഠിച്ചതുപോലെ അവര് എന്റെ ജനത്തിന്റെ മാര്ഗം ശ്രദ്ധാപൂര്വം ഗ്രഹിക്കുകയും കര്ത്താവാണേ എന്ന് എന്റെ നാമത്തില് ആണയിടാന് ശീലിക്കുകയും ചെയ്താല് എന്റെ ജനത്തിന്റെ ഇടയില് അവരും അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കാനിടവരും.
17 : എന്നാല് ഏതെങ്കിലും ജനത എന്നെ അനുസരിക്കുന്നില്ലെങ്കില് അതിനെ ഞാന് വേരോടെ പിഴുതു നശിപ്പിക്കും - കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: