2 : അവര് സ്നേഹിക്കുകയും ശുശ്രൂഷിക്കുകയും അന്വേഷിക്കുകയും അനുഗമിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്ത സൂര്യചന്ദ്രന്മാരുടെയും ആകാശശക്തികളുടെയും മുന്പില് അവനിരത്തിവയ്ക്കപ്പെടും. ആരും അവ ശേഖരിച്ചു സംസ്കരിക്കുകയില്ല. ചാണകംപോലെ അവ ഭൂമുഖത്തു ചിതറിക്കിടക്കും.
3 : ദുഷിച്ച ഈ തല മുറയില് അവശേഷിക്കുന്നവര്ക്ക്, ഞാന് അവരെ ചിതറിച്ച അടിമത്തത്തിന്റെ നാടുകളില് ജീവനെക്കാള് മരണം അഭികാമ്യമായി അനുഭവപ്പെടും- സൈന്യങ്ങളുടെ കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.
പാപവും ശിക്ഷയും
4 : നീ അവരോടു പറയുക, കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: വീണവന് എഴുന്നേല്ക്കുകയില്ലേ? വഴി തെറ്റിയവന്മടങ്ങിവരാതിരിക്കുമോ?
6 : അവര് പറയുന്നതു ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചു കേട്ടു. അവര് സത്യമല്ല പറഞ്ഞത്. എന്താണു ഞാന് ഈ ചെയ്തതെന്നു പറഞ്ഞ് ഒരുവനും തന്റെ ദുഷ്ടതയെക്കുറിച്ച് അനുതപിക്കുന്നില്ല. പടക്കളത്തിലേക്കു പായുന്ന കുതിരയെപ്പോലെ ഓരോരുത്തനും അവനവന്റെ വഴിക്കുപോകുന്നു.
7 : ആകാശത്തില് പറക്കുന്ന ഞാറപ്പക്ഷിക്കുപോലും അതിന്റെ കാലം അറിയാം; മാടപ്രാവും മീവല്പ്പക്ഷിയും കൊക്കും തിരിച്ചുവരാനുള്ള സമയം പാലിക്കുന്നു; എന്റെ ജനത്തിനാകട്ടെ കര്ത്താവിന്റെ കല്പന അറിഞ്ഞുകൂടാ.
8 : ഞങ്ങള് ജ്ഞാനികളാണ്; കര്ത്താവിന്റെ നിയമം ഞങ്ങള് അനുസരിക്കുന്നു എന്നു നിങ്ങള്ക്കെങ്ങനെ പറയാന് കഴിയും? നിയമജ്ഞന്മാരുടെ വ്യാജമായ തൂലിക നിയമത്തെ വ്യാജമാക്കിയിരിക്കുന്നു.
9 : ജ്ഞാനികള് ലജ്ജിതരാകും. അവര് സംഭ്രമിക്കുകയും പിടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും. കര്ത്താവിന്റെ വാക്കുകളെ അവര് നിരസിച്ചു. അവരുടെ ജ്ഞാനംകൊണ്ട് എന്തു ഫലം?
14 : നാം എന്തിന് ഇങ്ങനെയിരിക്കുന്നു? നമുക്കൊരുമിച്ച് ഉറപ്പുള്ള നഗരങ്ങളിലേക്കുപോകാം; അവിടെവച്ചു നാം നശിച്ചുകൊള്ളട്ടെ. നമ്മുടെ ദൈവമായ കര്ത്താവിനെതിരേ പാപം ചെയ്തതുകൊണ്ട് അവിടുന്ന് വിഷം തന്നു നമ്മെ നശിപ്പിക്കാന് നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുകയാണ്.
15 : നമ്മള് സമാധാനം അന്വേഷിച്ചു; ഫലമുണ്ടായില്ല. രോഗശാന്തി ആഗ്രഹിച്ചു; ലഭിച്ചതോ ഭീതി.
16 : ദാനില് അവരുടെ കുതിരകളുടെ ഫൂല്ക്കാരം കേള്ക്കുന്നു. അവരുടെ പടക്കുതിരകളുടെ ഹേഷാരവം ദേശത്തെ കിടിലംകൊള്ളിക്കുന്നു. അവര് ദേശത്തെയും ദേശത്തുള്ള സകലതിനെയും നഗരത്തെയും നഗരവാസികളെയും സംഹരിക്കുന്നു.
19 : എന്റെ ജനത്തിന്റെ വിലാപം ദേശത്തെങ്ങും മാറ്റൊലിക്കൊള്ളുന്നതു നിങ്ങള് കേള്ക്കുന്നില്ലേ? കര്ത്താവ് സീയോനില് ഇല്ലേ? അവളുടെ രാജാവ് അവളുടെ മധ്യേ ഇല്ലേ? അവര് തങ്ങളുടെ കൊത്തുരൂപങ്ങള്കൊണ്ടും അന്യദേവന്മാരെക്കൊണ്ടും എന്തിനാണ് എന്നെ കുപിതനാക്കിയത്?
20 : വിളവെടുപ്പു തീര്ന്നു, വേനല്കാലവും അവസാനിച്ചു. എന്നിട്ടും നാം രക്ഷപെട്ടില്ല.
21 : എന്റെ ജനത്തിന്റെ മുറിവ് എന്റെ ഹൃദയത്തെയും വ്രണിതമാക്കുന്നു. ഞാന് ദുഃഖിതനാണ്; ഭീതി എന്നെ ഗ്രസിച്ചിരിക്കുന്നു.
22 : ഗിലയാദില് ഔഷധമില്ലേ? രോഗശാന്തി നല്കാന് അവിടെ ഭിഷഗ്വരനില്ലേ? പിന്നെ എന്തുകൊണ്ടാണ് എന്റെ ജനത്തിനു രോഗശാന്തി ഉണ്ടാകാത്തത്?