1 : ഉസിയാരാജാവു മരിച്ചവര്ഷം കര്ത്താവ് ഉന്നതമായ ഒരു സിംഹാസനത്തില് ഉപവിഷ്ടനായിരിക്കുന്നതു ഞാന് കണ്ടു. അവിടുത്തെ വസ്ത്രാഞ്ചലം ദേവാലയം മുഴുവന് നിറഞ്ഞുനിന്നു.
2 : അവിടുത്തെ ചുററും സെ റാഫുകള് നിന്നിരുന്നു. അവയ്ക്ക് ആറു ചിറകുകള്വീതം ഉണ്ടായിരുന്നു. രണ്ടു ചിറകുകള്കൊണ്ടു മുഖവും രണ്ടെണ്ണംകൊണ്ടു പാദങ്ങളും അവ മറച്ചിരുന്നു. രണ്ടു ചിറകുകള് പറക്കാനുള്ളവയായിരുന്നു.
3 : അവ പരസ്പരം ഉദ്ഘോഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു: പരിശുദ്ധന്, പരിശുദ്ധന്, സൈന്യങ്ങളുടെ കര്ത്താവ് പരിശുദ്ധന്. ഭൂമി മുഴുവന് അവിടുത്തെ മഹത്വം നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
4 : അവയുടെ ശബ്ദഘോഷത്താല് പൂമുഖത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങള് ഇളകുകയും ദേവാലയം ധൂമപൂരിതമാവുകയും ചെയ്തു.
5 : ഞാന് പറഞ്ഞു: എനിക്കു ദുരിതം! ഞാന് നശിച്ചു. എന്തെന്നാല്, ഞാന് അശുദ്ധമായ അധരങ്ങളുള്ളവനും അശുദ്ധമായ അധരങ്ങളുള്ളവരുടെ മധ്യേ വസിക്കുന്നവനുമാണ്. എന്തെന്നാല്, സൈന്യങ്ങളുടെ കര്ത്താവായരാജാവിനെ എന്റെ നയനങ്ങള് ദര്ശിച്ചിരിക്കുന്നു.
6 : അപ്പോള് സെറാഫുകളിലൊന്ന് ബലിപീഠത്തില്നിന്ന് കൊടില്കൊണ്ട് എടുത്ത ഒരു തീക്കനലുമായി എന്റെയടുത്തേക്കു പറന്നു വന്നു.
7 : അവന് എന്റെ അധരങ്ങളെ സ്പര്ശിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു: ഇതു നിന്റെ അധരങ്ങളെ സ്പര്ശിച്ചിരിക്കുന്നു. നിന്റെ മാലിന്യം നീക്കപ്പെട്ടു; നിന്റെ പാപം ക്ഷമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
8 : അതിനുശേഷം കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നതു ഞാന് കേട്ടു: ആരെയാണ് ഞാന് അയയ്ക്കുക? ആരാണ് നമുക്കുവേണ്ടി പോവുക? അപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞു: ഇതാ ഞാന് ! എന്നെ അയച്ചാലും!
9 : അവിടുന്ന് അരുളിച്ചെയ്തു: പോവുക, ഈ ജനത്തോടു പറയുക, നിങ്ങള് വീണ്ടും വീണ്ടും കേള്ക്കും, മനസ്സിലാക്കുകയില്ല; നിങ്ങള് വീണ്ടും വീണ്ടും കാണും, ഗ്രഹിക്കുകയില്ല.
10 : അവര് കണ്ണുകൊണ്ടു കാണുകയും ചെവികൊണ്ടു കേള്ക്കുകയും ഹൃദയം കൊണ്ടു ഗ്രഹിക്കുകയും അങ്ങനെ മാനസാന്തരപ്പെട്ടു സൗഖ്യം പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യാതിരിക്കേണ്ട തിന് അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളെ കഠിനമാക്കുകയും ചെവികളെ മന്ദീഭവിപ്പിക്കുകയും കണ്ണുകളെ അന്ധമാക്കുകയും ചെയ്യുക.
11 : കര്ത്താവേ, ഇത് എത്രനാളത്തേക്ക് എന്നു ഞാന് ചോദിച്ചു. അവിടുന്ന് അരുളിച്ചെയ്തു: നഗരങ്ങള് ജനവാസമില്ലാതെയും ഭവനങ്ങള് ആള്പ്പാര്പ്പില്ലാതെയും ശൂന്യമായി, ദേശം മുഴുവന് വിജനമായിത്തീരുന്നതുവരെ.
13 : അതില് ഒരു ദശാംശമെങ്കിലും അവശേഷിച്ചാല് അവ വീണ്ടും അഗ്നിക്കിരയാകും. ടര്പ്പെന്ൈറ ന്വൃക്ഷമോ, കരുവേലകമോ വെട്ടിയാല് അതിന്റെ കുറ്റിനില്ക്കുന്നതുപോലെ അത് അവശേഷിക്കും. ഈ കുറ്റി ഒരു വിശുദ്ധബീജം ആയിരിക്കും.