1 : എന്റെ പ്രിയേ, നീ സുന്ദരിയാണ്;നീ അതീവ സുന്ദരിതന്നെ. മൂടുപടത്തിനുള്ളില് നിന്റെ കണ്ണുകള്ഇണപ്രാവുകളെപ്പോലെയാണ്. ഗിലയാദ്മലഞ്ചെരുവുകളിലേക്ക്ഇറങ്ങിവരുന്ന കോലാട്ടിന്പറ്റത്തെപ്പോലെയാണ് നിന്റെ കേശഭാരം.
2 : രോമം കത്രിച്ചു കുളികഴിഞ്ഞുവരുന്നആട്ടിന്കൂട്ടംപോലെ വെണ്മയുള്ളതാണ് നിന്റെ ദന്തനിര. അത് ഒന്നൊഴിയാതെ നിരയൊത്തിരിക്കുന്നു.
3 : നിന്റെ അധരം ചെന്നൂലുപോലെയാണ്. നിന്റെ മൊഴികള് മധു ഊറുന്നതാണ്. മൂടുപടത്തിനുള്ളില് നിന്റെ കവിള്ത്തടങ്ങള് മാതളപ്പഴപ്പകുതികള് പോലെയാണ്.
7 : എന്റെ ഓമനേ, നീസര്വാംഗസുന്ദരിയാണ്; നീ എത്ര അവികലയാണ്.
8 : എന്റെ മണവാട്ടീ, ലബനോനില്നിന്ന്എന്റെ കൂടെ വരുക. അതേ, ലബനോനില്നിന്ന് എന്റെ കൂടെ പോരുക. അമാനാക്കൊടുമുടിയില്നിന്ന് ഇറങ്ങിപ്പോരുക. സെനീറിന്റെയും ഹെര്മോന്റെയും കൊടുമുടികളില്നിന്ന്, സിംഹങ്ങളുടെ ഗുഹ കളില്നിന്ന് പുള്ളിപ്പുലികള് വിഹരിക്കുന്ന മലകളില്നിന്ന്, ഇറങ്ങി വരുക.
9 : എന്റെ സോദരീ, എന്റെ മണവാട്ടീ, നീ എന്റെ ഹൃദയം കവര്ന്നിരിക്കുന്നു. നിന്റെ ഒറ്റക്കടാക്ഷംകൊണ്ട്, നിന്റെ കണ്ഠാഭരണത്തിലെ ഒറ്റ രത്നംകൊണ്ട് എന്റെ ഹൃദയം കവര്ന്നെടുത്തിരിക്കുന്നു.
10 : എന്റെ സോദരീ, എന്റെ മണവാട്ടീ, നിന്റെ പ്രേമം എത്ര മാധുര്യമുള്ളത്! നിന്റെ പ്രേമം വീഞ്ഞിനെക്കാള് എത്ര ശ്രേഷ്ഠം! നിന്റെ തൈലം ഏതു സുഗന്ധദ്രവ്യത്തെക്കാളും സുരഭിലമാണ്.
11 : എന്റെ മണവാട്ടീ, നിന്റെ അധരം അമൃതം പൊഴിക്കുന്നു. തേനും പാലും നിന്റെ നാവില് ഊറുന്നു. നിന്റെ വസ്ത്രങ്ങളുടെ തൂമണംലബനോനിലെ സുഗന്ധദ്രവ്യം പോലെയാണ്.
12 : അടച്ചുപൂട്ടിയ ഉദ്യാനമാണ് എന്റെ സോദരി; എന്റെ മണവാട്ടി അടച്ച ഉദ്യാനമാണ്,മുദ്രവച്ച നീരുറവ.
13 : മാതളത്തോട്ടം നിന്നില് വളരുന്നു; അത് വിശിഷ്ടഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു. മൈലാഞ്ചിയും ജടാമാഞ്ചിയും നിന്നിലുണ്ട്
14 : മാതളത്തോട്ടം നിന്നില് വളരുന്നു; അത് വിശിഷ്ടഫലം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു. മൈലാഞ്ചിയും ജടാമാഞ്ചിയും നിന്നിലുണ്ട്
15 : ഉദ്യാനത്തിലെ ഉറവയാണു നീ;ജീവജലത്തിന്റെ കിണര്, ലബനോനില്നിന്ന് ഒഴുകുന്ന അരുവി.
മണവാട്ടി
16 : വടക്കന്കാറ്റേ, ഉണരുക,തെക്കന്കാറ്റേ, വരുക; എന്റെ ഉദ്യാനത്തില് വീശുക. അതിന്റെ പരിമളം വിദൂരത്തും പരക്കട്ടെ. എന്റെ പ്രാണപ്രിയന് അവന്റെ ഉദ്യാനത്തില് വരട്ടെ; അതിന്റെ വിശിഷ്ടഫലങ്ങള് ആസ്വദിക്കട്ടെ.