11 : കഴിഞ്ഞതൊന്നും ആരും ഓര്ക്കുന്നില്ല. വരാനിരിക്കുന്നവയെ അവയ്ക്കുശേഷം വരാനിരിക്കുന്നവര് ഓര്മിക്കുകയില്ല.
12 : സഭാപ്രസംഗകനായ ഞാന് ജറുസലെ മില് ഇസ്രായേലിന്റെ രാജാവായിരുന്നു.
13 : ആകാശത്തിന്കീഴ്സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാം ജ്ഞാനത്തോടെ ആരാഞ്ഞറിയാന് ഞാന് പരിശ്രമിച്ചു. വ്യഗ്രതയോടെ ചെയ്യാന് ദൈവം മനുഷ്യനെ ഏല്പിച്ച ജോലി എത്ര ക്ലേശ കരമാണ്!
14 : സൂര്യനു കീഴേ നടക്കുന്ന എല്ലാ പ്രവൃത്തികളും ഞാന് വീക്ഷിച്ചു; എല്ലാം മിഥ്യയും പാഴ്വേലയുമത്രേ.
15 : വളഞ്ഞതുനേരെയാക്കാന് ആര്ക്കും കഴിയുകയില്ല. ഇല്ലാത്തത് എണ്ണുക അസാധ്യം.
16 : ജറുസലെമില് എനിക്കു മുന്പുണ്ടായിരുന്ന എല്ലാ രാജാക്കന്മാരെയുംകാള് അധികം ജ്ഞാനം ഞാന് സമ്പാദിച്ചു; ജ്ഞാനത്തിന്റെയും അറിവിന്റെയുംയഥാര്ഥരൂപം അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു എന്നു ഞാന് വിചാരിച്ചു.
17 : ജ്ഞാനത്തെയും അറിവിനെയും ഉന്മത്തതയെയുംഭോഷത്തത്തെയും വിവേചിച്ചറിയാന് ഞാന് ഉദ്യമിച്ചു. ഇതും പാഴ്വേലയാണെന്നു ഞാന് കണ്ടു.
18 : കാരണം, ജ്ഞാനമേറുമ്പോള് ദുഃഖവും ഏറുന്നു, അറിവു വര്ദ്ധിക്കുമ്പോള് വ്യസനവും വര്ദ്ധിക്കുന്നു.