3 : മറിയം വിലയേറിയതും ശുദ്ധവുമായ ഒരു കുപ്പി നാര്ദിന് സുഗന്ധതൈലമെടുത്ത് യേശുവിന്റെ പാദങ്ങളില് പൂശുകയും തന്റെ തലമുടികൊണ്ട് അവന്റെ പാദങ്ങള് തുടയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. തൈലത്തിന്റെ പരിമളംകൊണ്ടു വീടു നിറഞ്ഞു.
4 : അവന്റെ ശിഷ്യന്മാരിലൊരുവനും അവനെ ഒറ്റിക്കൊടുക്കാനിരുന്നവനുമായ യൂദാസ് സ്കറിയോത്താ പറഞ്ഞു:
5 : എന്തുകൊണ്ട് ഈ തൈലം മുന്നൂറു ദനാറയ്ക്കു വിറ്റു ദരിദ്രര്ക്കു കൊടുത്തില്ല?
6 : അവന് ഇതു പറഞ്ഞത് അവനു ദരിദ്രരോടു പരിഗണനയുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ടല്ല, പ്രത്യുത, അവന് ഒരു കള്ളനായിരുന്നതുകൊണ്ടും പണസഞ്ചി അവന്റെ കൈയിലായിരുന്നതുകൊണ്ടും അതില് വീഴുന്നതില്നിന്ന് അവന് എടുത്തിരുന്നതുകൊണ്ടുമാണ്.
7 : യേശു പറഞ്ഞു: അവളെ തടയേണ്ടാ. എന്റെ ശവസംസ്കാരദിനത്തിനായി ഇതു ചെയ്തുവെന്ന് അവള് കരുതിക്കൊള്ളട്ടെ.
8 : ദരിദ്രര് എപ്പോഴും നിങ്ങളോടുകൂടെയുണ്ട്; ഞാന് എപ്പോഴും നിങ്ങളോടൊത്തുണ്ടായിരിക്കുകയില്ല.
9 : അവന് അവിടെയുണ്ടെന്നറിഞ്ഞ് വലിയ ഒരു ഗണം യഹൂദര് അവിടേക്കു വന്നു. അവര് വന്നത് യേശുവിനെ ഉദ്ദേശിച്ചുമാത്രമല്ല; അവന് മരിച്ചവരില്നിന്നുയിര്പ്പിച്ച ലാസറിനെ കാണാന്കൂടിയാണ്.
12 : അടുത്ത ദിവസം, തിരുനാളിനു വന്നുകൂടിയ ഒരു വലിയ ജനക്കൂട്ടം യേശു ജറുസലെമിലേക്കു വരുന്നെന്നു കേട്ട്,
13 : ഈന്തപ്പനയുടെ കൈകള് എടുത്തുകൊണ്ട് അവനെ എതിരേല്ക്കാന് പുറപ്പെട്ടു. അവര് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: ഹോസാന! കര്ത്താവിന്റെ നാമത്തില് വരുന്നവനും ഇസ്രായേലിന്റെ രാജാവുമായവന് വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവന്.
14 : യേശു ഒരു കഴുതക്കുട്ടിയെക്കണ്ട് അതിന്റെ പുറത്തു കയറിയിരുന്നു.
15 : സീയോന്പുത്രീ, ഭയപ്പെടേണ്ടാ; ഇതാ, നിന്റെ രാജാവ് കഴുതക്കുട്ടിയുടെ പുറത്ത് എഴുന്നള്ളുന്നു എന്ന് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
16 : അവന്റെ ശിഷ്യന്മാര്ക്ക് ആദ്യം ഇതു മനസ്സിലായില്ല. എന്നാല്, യേശു മഹത്വം പ്രാപിച്ചപ്പോള് അവനെപ്പറ്റി ഇക്കാര്യങ്ങള് എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നുവെന്നും അവനുവേണ്ടി ഇവയെല്ലാം ചെയ്തുവെന്നും അവര് അനുസ്മരിച്ചു.
18 : അവന് ഈ അടയാളം പ്രവര്ത്തിച്ചെന്നു കേട്ടതുകൊണ്ടുകൂടിയാണ് ജനക്കൂട്ടം അവനെ സ്വീകരിക്കുവാന് വന്നത്.
19 : അപ്പോള് ഫരിസേയര് പരസ്പരം പറഞ്ഞു: നമുക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന് സാധിക്കുന്നില്ലെന്നു കാണുന്നില്ലേ? നോക്കൂ. ലോകം അവന്റെ പിന്നാലെ പോയിക്കഴിഞ്ഞു.
ഗ്രീക്കുകാര് യേശുവിനെ തേടുന്നു
20 : തിരുനാളില് ആരാധിക്കാന് വന്നവരില് ഏതാനും ഗ്രീക്കുകാരുമുണ്ടായിരുന്നു.
21 : ഇവര് ഗലീലിയിലെ ബേത്സയ്ദായില്നിന്നുള്ള പീലിപ്പോസിന്റെ അടുക്കല് ചെന്നു പറഞ്ഞു: പ്രഭോ, ഞങ്ങള് യേശുവിനെ കാണാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
22 : പീലിപ്പോസ് പോയി അന്ത്രയോസിനോടു പറഞ്ഞു: അന്ത്രയോസും പീലിപ്പോസും കൂടി യേശുവിനെ വിവരമറിയിച്ചു.
23 : യേശു പറഞ്ഞു: മനുഷ്യപുത്രന്മഹത്വപ്പെടാനുള്ള സമയമായിരിക്കുന്നു.
24 : സത്യം സത്യമായി ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, ഗോതമ്പുമണി നിലത്തുവീണ് അഴിയുന്നില്ലെങ്കില് അത് അതേപടിയിരിക്കും. അഴിയുന്നെങ്കിലോ അതു വളരെ ഫലം പുറപ്പെടുവിക്കും.
25 : തന്റെ ജീവനെ സ്നേഹിക്കുന്നവന് അതു നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ ലോകത്തില് തന്റെ ജീവനെ ദ്വേഷിക്കുന്നവന് നിത്യജീവനിലേക്ക് അതിനെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കും.
26 : എന്നെ ശുശ്രൂഷിക്കാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവന് എന്നെ അനുഗമിക്കട്ടെ. അപ്പോള്, ഞാന് ആയിരിക്കുന്നിടത്ത് എന്റെ ശുശ്രൂഷകനും ആയിരിക്കും; എന്നെ ശുശ്രൂഷിക്കുന്നവനെ പിതാവു ബഹുമാനിക്കും.
മനുഷ്യപുത്രന് ഉയര്ത്തപ്പെടണം
27 : ഇപ്പോള് എന്റെ ആത്മാവ് അസ്വസ്ഥമായിരിക്കുന്നു. ഞാന് എന്തു പറയേണ്ടു? പിതാവേ, ഈ മണിക്കൂറില്നിന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കണമേ! അല്ല, ഇതിനുവേണ്ടിയാണല്ലോ ഈ മണിക്കൂറിലേക്കു ഞാന് വന്നത്.
28 : പിതാവേ, അങ്ങയുടെ നാമത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തണമേ! അപ്പോള് സ്വര്ഗത്തില്നിന്ന് ഒരു സ്വരമുണ്ടായി: ഞാന് മഹത്വപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഇനിയും മഹ ത്വപ്പെടുത്തും.
29 : അവിടെ നിന്നിരുന്ന ജനക്കൂട്ടം ഇതു കേട്ടിട്ട്, ഇടിമുഴക്കമുണ്ടായി എന്നു പറഞ്ഞു. എന്നാല് ചിലര് ഒരു ദൂതന് അവനോടു സംസാരിച്ചു എന്നു പറഞ്ഞു.
30 : യേശു പറഞ്ഞു: ഈ സ്വരമുണ്ടായത് എനിക്കുവേണ്ടിയല്ല, നിങ്ങള്ക്കുവേണ്ടിയാണ്.
31 : ഇപ്പോഴാണ് ഈ ലോകത്തിന്റെന്യായവിധി. ഇപ്പോള് ഈ ലോകത്തിന്റെ അധികാരി പുറന്തള്ളപ്പെടും.
32 : ഞാന് ഭൂമിയില്നിന്ന് ഉയര്ത്തപ്പെടുമ്പോള് എല്ലാ മനുഷ്യരെയും എന്നിലേക്കാകര്ഷിക്കും.
33 : അവന് ഇതു പറഞ്ഞത്, താന് ഏതു വിധത്തിലുള്ള മരണമാണു വരിക്കാന് പോകുന്നത് എന്നു സൂചിപ്പിക്കാനാണ്.
34 : അപ്പോള് ജനക്കൂട്ടം അവനോടു ചോദിച്ചു: ക്രിസ്തു എന്നേക്കും നിലനില്ക്കുന്നു എന്നാണല്ലോ നിയമത്തില് ഞങ്ങള് കേട്ടിട്ടുള്ളത്. പിന്നെ മനുഷ്യപുത്രന് ഉയര്ത്തപ്പെടേണ്ടിയിരിക്കുന്നു എന്നു നീ പറയുന്നതെങ്ങനെ? ആരാണ് ഈ മനുഷ്യപുത്രന്?
35 : യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു: അല്പസമയത്തേക്കുകൂടി പ്രകാശം നിങ്ങളുടെയിടയിലുണ്ട്. അന്ധകാരം നിങ്ങളെ കീഴടക്കാതിരിക്കാന് പ്രകാശമുള്ളപ്പോള് നടന്നുകൊള്ളുവിന്. അന്ധകാരത്തില് നടക്കുന്നവന് താന് എവിടേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് അറിയുന്നില്ല.
36 : നിങ്ങള് പ്രകാശത്തിന്റെ മക്കളാകേണ്ടതിന് നിങ്ങള്ക്കു പ്രകാശമുള്ളപ്പോള് അതില് വിശ്വസിക്കുവിന്.
യഹൂദരുടെ അവിശ്വാസം
37 : ഇതു പറഞ്ഞതിനുശേഷം യേശു അവരില്നിന്നു പോയി രഹസ്യമായി പാര്ത്തു. അവന് വളരെ അടയാളങ്ങള് അവരുടെ മുമ്പാകെ പ്രവര്ത്തിച്ചെങ്കിലും അവര് അവനില് വിശ്വസിച്ചില്ല.
38 : ഏശയ്യാ പ്രവാചകന് പറഞ്ഞവചനം പൂര്ത്തിയാകേണ്ടതിനാണ് ഇത്. കര്ത്താവേ, ഞങ്ങളുടെ സന്ദേശം ആരു വിശ്വസിച്ചു? കര്ത്താവിന്റെ ഭുജം ആര്ക്കാണു വെളിപ്പെട്ടത്?
39 : അതുകൊണ്ട് അവര്ക്കു വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ഏശയ്യാ വീണ്ടും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു:
40 : അവര് തങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്കൊണ്ടു കാണുകയും ഹൃദയംകൊണ്ട് ഗ്രഹിക്കുകയും അങ്ങനെ അവര് എന്നിലേക്കു തിരിഞ്ഞ് ഞാന് അവരെ സുഖപ്പെടുത്തുകയുംചെയ്യാതിരിക്കേണ്ട തിന് അവിടുന്ന് അവരുടെ കണ്ണുകളെ അന്ധമാക്കുകയും ഹൃദയത്തെ കഠിനമാക്കുകയും ചെയ്തു.
41 : അവന്റെ മഹത്വം കാണുകയും അവനെപ്പറ്റി സംസാരിക്കുകയും ചെയ്തതുകൊണ്ടാണ് ഏശയ്യാ ഇങ്ങനെ പ്രസ്താവിച്ചത്.
42 : എന്നിട്ടും, അധികാരികളില്പ്പോലും അനേകര് അവനില് വിശ്വസിച്ചു. എന്നാല്, സിനഗോഗില്നിന്നു ബഹിഷ്കൃതരാകാതിരിക്കാന്വേണ്ടി ഫരിസേയരെ ഭയന്ന് അവരാരും അത് ഏറ്റുപറഞ്ഞില്ല.
43 : ദൈവത്തില്നിന്നുള്ള മഹത്വത്തെക്കാളധികം മനുഷ്യരുടെ പ്രശംസ അവര് അഭിലഷിച്ചു.
44 : യേശു ഉച്ചത്തില് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: എന്നില് വിശ്വസിക്കുന്നവന് എന്നിലല്ല, എന്നെ അയച്ചവനിലാണു വിശ്വസിക്കുന്നത്.
47 : എന്റെ വാക്കുകള് കേള്ക്കുന്നവന് അവ പാലിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഞാന് അവനെ വിധിക്കുന്നില്ല. കാരണം, ഞാന് വന്നിരിക്കുന്നത് ലോകത്തെ വിധിക്കാനല്ല, രക്ഷിക്കാനാണ്.
48 : എന്നാല്, എന്നെ നിരസിക്കുകയും എന്റെ വാക്കുകള് തിരസ്കരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവന് ഒരു വിധികര്ത്താവുണ്ട്. ഞാന് പറഞ്ഞവചനംതന്നെ അന്ത്യദിനത്തില് അവനെ വിധിക്കും.
49 : എന്തെന്നാല്, ഞാന് സ്വമേധയാ അല്ല സംസാരിച്ചത്. ഞാന് എന്തു പറയണം, എന്തു പഠിപ്പിക്കണം എന്ന് എന്നെ അയച്ച പിതാവുതന്നെ എനിക്കു കല്പന നല്കിയിരിക്കുന്നു.
50 : അവിടുത്തെ കല്പന നിത്യജീവനാണെന്നു ഞാന് അറിയുന്നു. അതിനാല്, ഞാന് പറയുന്നതെല്ലാം പിതാവ് എന്നോടു കല്പിച്ചതുപോലെ തന്നെയാണ്.