1 : യേശു ശിഷ്യരോടു പറഞ്ഞു: ഒരു ധനവാന് ഒരു കാര്യസ്ഥന് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന് സ്വത്ത് ദുര്വ്യയം ചെയ്യുന്നുവെന്ന്യജമാനനു പരാതി ലഭിച്ചു.
2 : യജമാനന് അവനെ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു: നിന്നെപ്പറ്റി ഞാന് കേള്ക്കുന്നത് എന്താണ്? നിന്റെ കാര്യസ്ഥതയുടെ കണക്കു ബോധിപ്പിക്കുക. മേലില് നീ കാര്യസ്ഥനായിരിക്കാന് പാടില്ല.
3 : ആ കാര്യസ്ഥന് ആത്മഗതം ചെയ്തു:യജമാനന് കാര്യസ്ഥത എന്നില് നിന്ന് എടുത്തുകളയുന്നതിനാല് ഞാന് ഇനി എന്തുചെയ്യും? കിളയ്ക്കാന് എനിക്കു ശക്തിയില്ല. ഭിക്ഷയാചിക്കാന് ലജ്ജ തോന്നുന്നു.
4 : എന്നാല്, യജമാനന് കാര്യസ്ഥത എന്നില്നിന്ന് എടുത്തു കളയുമ്പോള് ആളുകള് തങ്ങളുടെ വീടുകളില് എന്നെ സ്വീകരിക്കേണ്ടതിന് എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്കറിയാം.
5 : യജമാനനില്നിന്നു കടം വാങ്ങിയവര് ഓരോരുത്തരെ അവന് വിളിച്ചു. ഒന്നാമനോട് അവന് ചോദിച്ചു: നീ എന്റെ യജമാനന് എന്തു കൊടുക്കാനുണ്ട്?
6 : അവന് പറഞ്ഞു: നൂറു ബത്ത് എണ്ണ. അവന് പറഞ്ഞു: ഇതാ, നിന്റെ പ്രമാണം, എടുത്ത് അമ്പതു ബത്ത് എന്നു തിരുത്തിയെഴുതുക.
7 : അനന്തരം അവന് മറ്റൊരുവനോടു ചോദിച്ചു: നീ എന്തു കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു? അവന് പറഞ്ഞു: നൂറു കോര് ഗോതമ്പ്. അവന് പറഞ്ഞു: നിന്റെ പ്രമാണം എടുത്ത് എണ്പതുകോര് എന്നു തിരുത്തിയെഴുതുക.
13 : ഒരു ഭൃത്യനു രണ്ടുയജമാനന്മാരെ സേവിക്കുവാന് സാധിക്കുകയില്ല. ഒന്നുകില് അവന് ഒരുവനെ ദ്വേഷിക്കുകയും മറ്റ വനെ സ്നേഹിക്കുകയുംചെയ്യും. അല്ലെങ്കില് ഒരുവനോടു ഭക്തി കാണിക്കുകയും മറ്റവനെ നിന്ദിക്കുകയും ചെയ്യും. ദൈവത്തെയും ധനത്തെയും ഒന്നിച്ചു സേവിക്കുവാന് നിങ്ങള്ക്കു കഴിയുകയില്ല.
14 : പണക്കൊതിയരായ ഫരിസേയര് ഇതെല്ലാം കേട്ടപ്പോള് അവനെ പുച്ഛിച്ചു.
15 : അവന് അവരോടു പറഞ്ഞു: മനുഷ്യരുടെ മുമ്പില് നിങ്ങള് നിങ്ങളെത്തന്നെ നീതീകരിക്കുന്നു. എന്നാല്, ദൈവം നിങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളെ അറിയുന്നു. മനുഷ്യര്ക്ക് ഉത്കൃഷ്ടമായത് ദൈവദൃഷ്ടിയില് നികൃഷ്ടമാണ്.
16 : നിയമവും പ്രവാചകന്മാരും യോഹന്നാന് വരെ ആയിരുന്നു. അതിനുശേഷം, ദൈവരാജ്യത്തിന്റെ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കപ്പെടുന്നു. എല്ലാവരും ബലം പ്രയോഗിച്ച് അതില് പ്രവേശിക്കുന്നു.
17 : നിയമത്തിലെ ഒരു പുള്ളിയെങ്കിലും അസാധുവാകുന്നതിനെക്കാള് എളുപ്പം, ആകാശവും ഭൂമിയും അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നതാണ്.
18 : ഭാര്യയെ ഉപേക്ഷിച്ച് മറ്റൊരുവളെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നവന് വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നു. ഭര്ത്താവ് ഉപേക്ഷിച്ചവളെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നവനും വ്യഭിചാരം ചെയ്യുന്നു.
ധനവാനും ലാസറും
19 : ഒരു ധനവാന് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന് ചെമന്ന പട്ടും മൃദുലവസ്ത്രങ്ങളും ധരിക്കുകയും എന്നും സുഭിക്ഷമായി ഭക്ഷിച്ച് ആനന്ദിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
20 : അവന്റെ പടിവാതില്ക്കല് ലാസര് എന്നൊരു ദരിദ്രന് കിടന്നിരുന്നു. അവന്റെ ശരീരം വ്രണങ്ങള്കൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരുന്നു.
21 : ധനവാന്റെ മേശയില്നിന്നു വീണിരുന്നവകൊണ്ടു വിശപ്പടക്കാന് അവന് ആഗ്രഹിച്ചു. നായ്ക്കള്വന്ന് അവന്റെ വ്രണങ്ങള് നക്കിയിരുന്നു.
22 : ആദരിദ്രന്മരിച്ചു. ദൈവദൂതന്മാര് അവനെ അബ്രാഹത്തിന്റെ മടിയിലേക്കു സംവഹിച്ചു. ആ ധനികനും മരിച്ച് അടക്കപ്പെട്ടു.
23 : അവന് നരകത്തില് പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോള് കണ്ണുകള് ഉയര്ത്തി നോക്കി; ദൂരെ അബ്രാഹത്തെയും അവന്റെ മടിയില് ലാസറിനെയും കണ്ടു.
24 : അവന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു: പിതാവായ അബ്രാഹമേ, എന്നില് കനിയേണമേ! തന്റെ വിരല്ത്തുമ്പു വെള്ളത്തില് മുക്കി എന്റെ നാവു തണുപ്പിക്കാനായി ലാസറിനെ അയയ്ക്കണമേ! ഞാന് ഈ അഗ്നിജ്വാലയില്ക്കിടന്ന്യാതനയനുഭവിക്കുന്നു.
25 : അബ്രാഹം പറഞ്ഞു: മകനേ, നീ ഓര്മിക്കുക: നിനക്കു ജീവിതകാലത്ത് എല്ലാ സുഖസൗകര്യങ്ങളും ലഭിച്ചിരുന്നു; ലാസറിനോ കഷ്ടതകളും. ഇപ്പോള് അവന് ഇവിടെ ആനന്ദിക്കുകയും നീ വേദന അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
26 : കൂടാതെ, ഞങ്ങള്ക്കും നിങ്ങള്ക്കും മധ്യേ ഒരു വലിയ ഗര്ത്തവും സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ നിന്നു നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കോ അവിടെ നിന്നു ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കോ വരാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്ക്ക് അതു സാധിക്കുകയില്ല.
27 : അപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു: പിതാവേ, അങ്ങനെയെങ്കില്, ലാസറിനെ എന്റെ പിതൃഭവനത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കണമേ എന്നു ഞാന് അപേക്ഷിക്കുന്നു.
28 : എനിക്ക് അഞ്ചു സഹോദരന്മാരുണ്ട്. അവരും പീഡകളുടെ ഈ സ്ഥലത്തു വരാതിരിക്കേണ്ടതിന് അവന് അവര്ക്കു സാക്ഷ്യം നല്കട്ടെ.
29 : അബ്രാഹം പറഞ്ഞു: അവര്ക്കു മോശയും പ്രവാചകന്മാരും ഉണ്ടല്ലോ. അവരുടെ വാക്കു കേള്ക്കട്ടെ.
30 : ധനവാന് പറഞ്ഞു: പിതാവായ അബ്രാഹമേ, അങ്ങനെയല്ല, മരിച്ചവരില് ഒരുവന് ചെന്നു പറഞ്ഞാല് അവര് അനുതപിക്കും.
31 : അബ്രാഹം അവനോടു പറഞ്ഞു: മോശയും പ്രവാചകന്മാരും പറയുന്നത് അവര് കേള്ക്കുന്നില്ലെങ്കില് മരിച്ചവരില്നിന്ന് ഒരുവന് ഉയിര്ത്താലും അവര്ക്കു ബോധ്യമാവുകയില്ല.