1 : യേശു അവിടെനിന്നു പോയി, സ്വന്തം നാട്ടിലെത്തി. ശിഷ്യന്മാര് അവനെ അനുഗമിച്ചു.
2 : സാബത്തുദിവസം സിനഗോഗില് അവന് പഠിപ്പിക്കാനാരംഭിച്ചു. അവന്റെ വാക്കുകേട്ട പലരും ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു പറഞ്ഞു: ഇവന് ഇതെല്ലാം എവിടെനിന്ന്? ഇവനു കിട്ടിയ ഈ ജ്ഞാനം എന്ത്? എത്ര വലിയ കാര്യങ്ങളാണ് ഇവന്റെ കരങ്ങള്വഴി സംഭവിക്കുന്നത്!
3 : ഇവന്മറിയത്തിന്റെ മക നും യാക്കോബ്, യോസെ, യൂദാസ്, ശിമയോന് എന്നിവരുടെ സഹോദരനുമായ മരപ്പണിക്കാരനല്ലേ? ഇവന്റെ സഹോദരിമാരും ഇവിടെ നമ്മുടെ കൂടെയില്ലേ? ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞ് അവര് അവനില് ഇടറി.
4 : യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു: സ്വദേശത്തും ബന്ധുജനങ്ങളുടെയിടയിലുംസ്വഭവനത്തിലുമല്ലാതെ മറ്റെങ്ങും പ്രവാചകന് അവമതിക്കപ്പെടുന്നില്ല. ഏതാനും രോഗികളുടെമേല് കൈകള് വച്ചു സുഖപ്പെടുത്തുവാനല്ലാതെ മറ്റ് അദ്ഭുതമൊന്നും അവിടെ ചെയ്യാന് അവനു സാധിച്ചില്ല.
5 : ഏതാനും രോഗികളുടെമേല് കൈകള്വച്ചു സുഖപ്പെടുത്തുവാനല്ലാതെ മറ്റ് അത്ഭുതമൊന്നും അവിടെ ചെയ്യാന് അവനു സാധിച്ചില്ല.
6 : അവരുടെ വിശ്വാസരാഹിത്യത്തെക്കുറിച്ച് അവന് വിസ്മയിച്ചു.
7 : അവന് ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളില് ചുറ്റിസഞ്ചരിച്ച്, പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവന് തന്റെ പന്ത്രണ്ടുപേരെ അടുത്തു വിളിച്ച് രണ്ടുപേരെ വീതം അയയ്ക്കാന് തുടങ്ങി. അശുദ്ധാത്മാക്കളുടെമേല് അവര്ക്ക് അ ധികാരവും കൊടുത്തു. അവന് കല്പിച്ചു:
14 : ഹേറോദേസ് രാജാവും ഇക്കാര്യങ്ങള് കേട്ടു. യേശുവിന്റെ പേര് പ്രസിദ്ധമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ചിലര് പറഞ്ഞു: സ്നാപകയോഹന്നാന്മരിച്ചവരില്നിന്ന് ഉയിര്പ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് അദ്ഭുത കരമായ ഈ ശക്തികള് ഇവനില് പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത്.
15 : മറ്റുചിലര് പറഞ്ഞു: ഇവന് ഏലിയാ ആണ്, വേറെ ചിലര് പറഞ്ഞു: പ്രവാചകരില് ഒരുവനെപ്പോലെ ഇവനും ഒരു പ്രവാചകനാണ്.
17 : ഹേറോദേസ് ആളയച്ച് യോഹന്നാനെ പിടിപ്പിക്കയും കാരാഗൃഹത്തില് ബന്ധിക്കയും ചെയ്തിരുന്നു. സ്വന്തം സഹോദരനായ പീലിപ്പോസിന്റെ ഭാര്യ ഹേറോദിയാ നിമിത്തമാണ് അവന് ഇങ്ങനെചെയ്തത്. അവന് അവളെ വിവാഹം ചെയ്തിരുന്നു.
18 : യോഹന്നാന് ഹേറോദേസിനോടു പറഞ്ഞു: സഹോദരന്റെ ഭാര്യയെ നീ സ്വന്തമാക്കുന്നതു നിഷിദ്ധമാണ്.
19 : തന്മൂലം, ഹേറോദിയായ്ക്കു യോഹന്നാനോടു വിരോധം തോന്നി. അവനെ വധിക്കാന് അവള് ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാല് അവള്ക്കു സാധിച്ചില്ല.
20 : എന്തെന്നാല്, യോഹന്നാന് നീതിമാനും വിശുദ്ധ നുമാണെന്ന് അറിഞ്ഞിരുന്നതുകൊണ്ട്, ഹേറോദേസ് അവനെ ഭയപ്പെട്ടു സംരക്ഷണം നല്കിപ്പോന്നു. അവന്റെ വാക്കുകള് അവനെ അസ്വസ്ഥനാക്കിയിരുന്നെങ്കിലും, അവന് പറയുന്നതെല്ലാം സന്തോഷത്തോടെ കേള്ക്കുമായിരുന്നു.
21 : ഹേറോദേസ് തന്റെ ജന്മദിനത്തില് രാജസേവകന്മാര്ക്കും സഹസ്രാധിപന്മാര്ക്കും ഗലീലിയിലെ പ്രമാണികള്ക്കും വിരുന്നു നല്കിയപ്പോള് ഹേറോദിയായ്ക്ക് അനുകൂലമായ ഒരു അവസരം വന്നുചേര്ന്നു.
22 : അവളുടെ മകള് വന്ന് നൃത്തംചെയ്ത് ഹേറോദേസിനെയും അതിഥികളെയും പ്രീതിപ്പെടുത്തി. രാജാവു പെണ്കുട്ടിയോടു പറഞ്ഞു: നീ ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്തും ചോദിച്ചുകൊള്ളുക. അതു ഞാന് നിനക്കു തരും.
23 : അവന് അവളോടു ശപഥംചെയ്തു പറഞ്ഞു: നീ എന്തു തന്നെ ചോദിച്ചാലും, എന്റെ രാജ്യത്തിന്റെ പകുതിപോലും ഞാന് നിനക്കു തരും.
24 : അവള് പോയി അമ്മയോടു ചോദിച്ചു: ഞാന് എന്താണ് ആവശ്യപ്പെടേണ്ടത്? അമ്മ പറഞ്ഞു: സ്നാപകയോഹന്നാന്റെ ശിരസ്സ്.
25 : അവള് ഉടനെ അകത്തുവന്ന് രാജാവിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു: ഇപ്പോള്ത്തന്നെ സ്നാപകയോഹന്നാന്റെ ശിരസ്സ് ഒരു തളികയില് വച്ച് എനിക്കു തരണമെന്നു ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
26 : രാജാവ് അതീവ ദുഃഖിതനായി. എങ്കിലും, തന്റെ ശപഥത്തെപ്രതിയും അതിഥികളെ വിചാരിച്ചും അവളുടെ ആഗ്രഹം നിരസിക്കാന് അവനു തോന്നിയില്ല.
27 : അവന്റെ തല കൊണ്ടുവരാന് ആജ്ഞാപിച്ച് ഒരു സേവകനെ രാജാവ് ഉടനെ അയച്ചു. അവന് കാരാഗൃഹത്തില് ചെന്ന് യോഹന്നാന്റെ തല വെട്ടിയെടുത്തു.
28 : അത് ഒരു തളികയില് വച്ച് കൊണ്ടുവന്നു പെണ്കുട്ടിക്കു കൊടുത്തു. അവള് അത് അമ്മയെ ഏല്പിച്ചു.
29 : ഈ വിവരം അറിഞ്ഞയോഹന്നാന്റെ ശിഷ്യന്മാര് വന്ന് മൃതദേഹം കല്ലറയില് സംസ്കരിച്ചു.
30 : അപ്പസ്തോലന്മാര് യേശുവിന്റെ അടുത്ത് ഒരുമിച്ചുകൂടി, തങ്ങള് ചെയ്തതും പഠിപ്പിച്ചതും അറിയിച്ചു.
31 : അനേകം ആളുകള് അവിടെ വരുകയും പോകുകയും ചെയ്തിരുന്നു. ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്പോലും അവര്ക്ക് ഒഴിവു കിട്ടിയിരുന്നില്ല. അതിനാല് അവന് പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് ഒരു വിജ നസ്ഥലത്തേക്കു വരുവിന്; അല്പം വിശ്ര മിക്കാം.
32 : അവര് വഞ്ചിയില് കയറി ഒരു വിജനസ്ഥലത്തേക്കു പോയി.
33 : പലരും അവരെ കാണുകയും തിരിച്ചറിയുകയും ചെ യ്തു. എല്ലാ പട്ടണങ്ങളിലുംനിന്ന് ജനങ്ങള് കരവഴി ഓടി അവര്ക്കുമുമ്പേ അവിടെയെത്തി.
34 : അവന് കരയ്ക്കിറങ്ങിയപ്പോള് വലിയ ഒരു ജനക്കൂട്ടത്തെ കണ്ടു. അവരോട് അവന് അനുകമ്പ തോന്നി. കാരണം, അവര് ഇടയനില്ലാത്ത ആട്ടിന്പറ്റംപോലെ ആയിരുന്നു. അവന് അവരെ പല കാര്യങ്ങളും പഠിപ്പിക്കാന് തുടങ്ങി.
35 : നേരം വൈകിയപ്പോള് ശിഷ്യന്മാര് അവന്റെ യടുത്തു വന്നു പറഞ്ഞു: ഇത് ഒരു വിജനപ്രദേശമാണല്ലോ. സമയവുംവൈകിയിരിക്കുന്നു.
36 : ചുറ്റുമുള്ള നാട്ടിന്പുറങ്ങളിലും ഗ്രാമങ്ങളിലും ചെന്ന്, എന്തെങ്കിലും വാങ്ങി ഭക്ഷിക്കാന് അവരെ പറഞ്ഞയയ്ക്കുക.
40 : നൂറും അന്പതും വീതമുള്ള കൂട്ടങ്ങളായി അവര് ഇരുന്നു.
41 : അവന് അഞ്ചപ്പവും രണ്ടു മീനും എടുത്ത് സ്വര്ഗത്തിലേക്കു നോക്കി, കൃതജ്ഞതാസ്തോത്രം ചെയ്ത് അപ്പം മുറിച്ചതിനുശേഷം ജനങ്ങള്ക്കു വിളമ്പാന്ശിഷ്യന്മാരെ ഏല്പിച്ചു. ആ രണ്ടു മീനും അവന് എല്ലാവര്ക്കുമായി വിഭജിച്ചു.
42 : അവരെല്ലാവരും ഭക്ഷിച്ചു തൃപ്തരായി.
43 : ബാക്കിവന്ന അപ്പക്കഷണങ്ങളും മീനും പന്ത്രണ്ടു കുട്ട നിറയെ അവര് ശേഖരിച്ചു.
48 : അവര് വഞ്ചി തുഴഞ്ഞ് അവശരായി എന്ന് അവന് മനസ്സിലാക്കി. കാരണം, കാറ്റു പ്രതികൂലമായിരുന്നു. രാത്രിയുടെ നാലാംയാമത്തില് അവന് കടലിനുമീതേ നടന്ന് അവരുടെ അടുത്തെത്തി, അവരെ കടന്നുപോകാന് ഭാവിച്ചു.
49 : അവന് കടലിനു മീതേ നടക്കുന്നതുകണ്ട്, അത് ഒരു ഭൂതമായിരിക്കുമെന്നു കരുതി അവര് നിലവിളിച്ചു.
50 : അവരെല്ലാവരും അവനെ കണ്ടു പരിഭ്രമിച്ചുപോയി. ഉടനെ അവന് അവരോടു സംസാരിച്ചു: ധൈര്യമായിരിക്കു വിന്, ഞാനാണ്; ഭയപ്പെടേണ്ടാ.