1 : ജോസഫ് തന്റെ പിതാവിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കു കമിഴ്ന്നു വീണു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അവനെ ചുംബിച്ചു.
2 : അവന് തന്റെ ദാസന്മാരായ വൈദ്യന്മാരോടു പിതാവിന്റെ ശരീരത്തില് പരിമളദ്രവ്യങ്ങള് പൂശാന് ആജ്ഞാപിച്ചു. അവര് അങ്ങനെ ചെയ്തു.
3 : അതിനു നാല്പതു ദിവസമെടുത്തു. കാരണം, പരിമളദ്രവ്യം പൂശിത്തീരാന് അത്രയും ദിവസം വേണം. ഈജിപ്തുകാര് എഴുപതു ദിവസം അവനെയോര്ത്തു വിലപിച്ചു.
4 : അവനു വേണ്ടിയുള്ള വിലാപകാലം കഴിഞ്ഞപ്പോള്, ജോസഫ് ഫറവോയുടെ വീട്ടുകാരോടു പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് എന്നില് സംപ്രീതരാണെങ്കില് ദയ ചെയ്ത് ഫറവോയോട് ഇങ്ങനെ ഉണര്ത്തിക്കുക:
5 : എന്റെ പിതാവ് എന്നെക്കൊണ്ട് ഒരു പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യിച്ചു. അവന് പറഞ്ഞു: ഞാന് മരിക്കാറായി; കാനാന്ദേശത്ത് എനിക്കുവേണ്ടി ഞാന് തയ്യാറാക്കിയിരിക്കുന്ന കല്ലറയില്ത്തന്നെ നീ എന്നെ സംസ്കരിക്കണം. അതുകൊണ്ട്, ഞാന് പോയി എന്റെ പിതാവിനെ സംസ്കരിക്കട്ടെ; അതുകഴിഞ്ഞു ഞാന് തിരിച്ചുവരും.
6 : ഫറവോ പറഞ്ഞു: നീ പോയി അവന് പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യിച്ചതനുസരിച്ച് അവനെ സംസ്കരിക്കുക.
7 : ജോസഫ് പിതാവിനെ സംസ്കരിക്കാന് പോയി. ഫറവോയുടെ വേലക്കാരും കൊട്ടാരത്തിലെ പ്രമാണികളും ഈജിപ്തിലെ തലവന്മാരും അവനോടൊപ്പംപോയി.
8 : ജോസഫിന്റെ വീട്ടുകാരും സഹോദരന്മാരും പിതാവിന്റെ കുടുംബവും അവന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. കുട്ടികളും ആടുമാടുകളും മാത്രമേ ഗോഷെന്ദേശത്തു ശേഷിച്ചുള്ളൂ.
9 : രഥങ്ങളും കുതിരക്കാരും അവനെ അനുഗമിച്ചു. അതു വലിയൊരു സംഘമായിരുന്നു.
11 : അന്നാട്ടുകാരായ കാനാന്യര് അത്താദിന്റെ മെതിക്കളത്തില് നടന്ന ഈ വിലാപം കേട്ടപ്പോള്, ഈജിപ്തുകാര്ക്കു വളരെ ഗൗരവമുള്ള ഒരു വിലാപമാണിത് എന്നുപറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട്, ആ സ്ഥലത്തിന് ആബേല് മിസ്രയിം എന്നു പേരുണ്ടായി. അതു ജോര്ദാന് അക്കരെയാണ്.
12 : അങ്ങനെ, യാക്കോബ് ആവശ്യപ്പെട്ടതുപോലെ അവന്റെ മക്കള് പ്രവര്ത്തിച്ചു.
13 : അവര് അവനെ കാനാന്ദേശത്തു കൊണ്ടുപോയി. മാമ്രേക്കു കിഴക്ക് മക്പെലായിലുള്ള വയലിലെ ഗുഹയില് സംസ്കരിച്ചു. അബ്രാഹം ഹിത്യനായ എഫ്രോണില്നിന്നു ശ്മശാനഭൂമിക്കുവേണ്ടി വയലുള്പ്പെടെ അവകാശമായി വാങ്ങിയതാണ് ആ ഗുഹ. പിതാവിനെ സംസ്കരിച്ചതിനുശേഷം,
14 : ജോസഫ് സഹോദരന്മാരും കൂടെപ്പോയ എല്ലാവരുമൊത്ത്, ഈജിപ്തിലേക്കു മടങ്ങി.
15 : തങ്ങളുടെ പിതാവു മരിച്ചപ്പോള് ജോസഫിന്റെ സഹോദരന്മാര് പറഞ്ഞു: ഒരു പക്ഷേ, ജോസഫ് നമ്മെ വെറുക്കുകയും നാം ചെയ്ത ദ്രോഹത്തിനെല്ലാം പകരം വീട്ടുകയും ചെയ്യും.
16 : പിതാവു മരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് ഇങ്ങനെ കല്പിച്ചിരുന്നു, എന്നുപറയാന് അവര് ഒരു ദൂതനെ അവന്റെ അടുത്തേക്കയച്ചു.
17 : ജോസഫിനോടു പറയുക: അങ്ങയുടെ സഹോദരന്മാരുടെ തെറ്റുകളും കുറ്റങ്ങളും ദയവായി അവരോടു ക്ഷമിക്കുക. അവര് അങ്ങയെ ദ്രോഹിച്ചു. അങ്ങയുടെ പിതാവിന്റെ ദൈവത്തിന്റെ ദാസന്മാരുടെ തെറ്റുകള് പൊറുക്കണമെന്നു ഞങ്ങള് അപേക്ഷിക്കുന്നു. അവര് ഇതു പറഞ്ഞപ്പോള് ജോസഫ് കരഞ്ഞുപോയി.
18 : സഹോദരന്മാര്വന്ന് അവന്റെ മുന്പില് വീണുപറഞ്ഞു: ഞങ്ങള് അങ്ങയുടെ ദാസന്മാരാണ്.
19 : ജോസഫ് പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് പേടിക്കേണ്ടാ, ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ സ്ഥാനത്താണോ?
20 : നിങ്ങള് എനിക്കു തിന്മചെയ്തു. പക്ഷേ, ദൈവം അതു നന്മയാക്കി മാറ്റി. ഇന്നു കാണുന്നതുപോലെ അനേകംപേരുടെ ജീവന് രക്ഷിക്കാന് വേണ്ടിയാണ് അവിടുന്ന് അതു ചെയ്തത്.
21 : അതുകൊണ്ടു ഭയപ്പെടേണ്ട, നിങ്ങളെയും നിങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെയും ഞാന് പോറ്റിക്കൊള്ളാം. അങ്ങനെ, അവന് അവരെ ധൈര്യപ്പെടുത്തുകയും സാന്ത്വനപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
ജോസഫിന്റെ മരണം
22 : ജോസഫും അവന്റെ പിതാവിന്റെ കുടുംബവും ഈജിപ്തില് പാര്ത്തു. ജോസഫ് നൂറ്റിപ്പത്തു കൊല്ലം ജീവിച്ചു.
23 : എഫ്രായിമിന്റെ മൂന്നാം തലമുറയിലെ മക്കളെ അവന് കണ്ടു. മനാസ്സെയുടെ മകനായ മാക്കീറിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളും ജോസഫിന്റെ മടിയില് കിടന്നിട്ടുണ്ട്.
24 : ജോസഫ് സഹോദരന്മാരോടു പറഞ്ഞു: ഞാന് മരിക്കാറായി; എന്നാല്, ദൈവം നിങ്ങളെ സന്ദര്ശിക്കും. അബ്രാഹത്തിനും ഇസഹാക്കിനും യാക്കോബിനും വാഗ്ദാനം ചെയ്ത നാട്ടിലേക്ക് അവിടുന്നു നിങ്ങളെ കൊണ്ടുപോകും.
25 : ദൈവം നിങ്ങളെ സന്ദര്ശിക്കുമ്പോള്, നിങ്ങള് എന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങള് ഇവിടെനിന്നുകൊണ്ടു പോകണം, എന്നു തന്റെ സഹോദരന്മാരോടു പറഞ്ഞ് ജോസഫ് അവരെക്കൊണ്ടു പ്രതിജ്ഞ ചെയ്യിച്ചു.
26 : നൂറ്റിപ്പത്തു വയസ്സായപ്പോള് ജോസഫ് മരിച്ചു. അവര് അവനെ പരിമളദ്രവ്യം പൂശി ഈജിപ്തില് ഒരു ശവപ്പെട്ടിയില് സൂക്ഷിച്ചു.