7 : കിണറ്റില് പുതുവെള്ളം നിറയുന്നതുപോലെ ജറുസലെമില് പുതിയ അകൃത്യങ്ങള് നിറയുന്നു. അക്രമത്തിന്റെയും നശീകരണത്തിന്റെയും സ്വരമേ അവളില് നിന്ന് ഉയരുന്നുള്ളു; രോഗവും മുറിവും മാത്രമേ ഞാന് കാണുന്നുള്ളു.
8 : ജറുസലെം, നീ എന്റെ താക്കീതു കേള്ക്കുക. അല്ലെങ്കില് ഞാന് നിന്നെ വിട്ടകലും, നിന്നെ വിജനമായ മരുഭൂമിയാക്കും.
9 : സൈന്യങ്ങളുടെ കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: മുന്തിരിയുടെ കാലാപെറുക്കുന്നതുപോലെ ഇസ്രായേലില് അവശേഷിച്ചവരെതേടിപ്പിടിക്കുക. മുന്തിരിപ്പഴം ശേഖരിക്കുന്ന വനെപ്പോലെ അതിന്റെ ശാഖകളില് വീണ്ടും വീണ്ടും തെരയുക.
10 : എന്റെ താക്കീതു കേള്ക്കാന് ആരാണുള്ളത്? ചെവി അടഞ്ഞിരിക്കുന്നതുകൊണ്ട് അവര്ക്കു കേള്ക്കാന് കഴിയുകയില്ല. കര്ത്താവിന്റെ വാക്ക് അവര്ക്കു നിന്ദാവിഷയമായിരിക്കുന്നു; അതില് അവര്ക്കു തെല്ലും താത്പര്യമില്ല.
11 : തന്നിമിത്തം കര്ത്താവിന്റെ കോപം എന്നില് നിറഞ്ഞു കവിയുന്നു.
12 : അത് ഒതുക്കി നിര്ത്താന് ശ്രമിച്ച് ഞാന് തളരുന്നു. കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു. തെരുവിലെ കുട്ടികളുടെയുംയുവാക്കളുടെ കൂട്ടങ്ങളുടെയുംമേല് അതു ചൊരിയുക. ഭര്ത്താവിന്റെയും ഭാര്യയുടെയും വയോധികരുടെയും പടുവൃദ്ധരുടെയുംമേല് അതുപതിക്കട്ടെ. അവരുടെ വീടുകള്, നിലങ്ങളും ഭാര്യമാരുമടക്കം മറ്റുള്ളവര്ക്കു നല്കപ്പെടും. ഈ ദേശത്തു വസിക്കുന്നവര്ക്കെതിരേ ഞാന് കരമുയര്ത്തും.
14 : അവര് അശ്രദ്ധമായിട്ടാണ് എന്റെ ജനത്തിന്റെ മുറിവുകള് വച്ചുകെട്ടുന്നത്. സമാധാനമില്ലാതിരിക്കേസമാധാനം, സമാധാനം എന്ന് അവര് പറയുന്നു.
15 : ഹീനകൃത്യങ്ങള് പ്രവര്ത്തിച്ചപ്പോള് അവര്ക്കു ലജ്ജ തോന്നിയോ? ഇല്ല, തെല്ലും തോന്നിയില്ല. ലജ്ജിക്കാന് അവര്ക്ക് അറിഞ്ഞുകൂടാ. അതുകൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ അവരും വീണുപോകും. ഞാന് അവരെ ശിക്ഷിക്കുമ്പോള് അവര് നിലംപതിക്കും-കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു.
16 : കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: വഴിക്ക വലകളില് നിന്നു ശ്രദ്ധിച്ചുനോക്കുക; പഴയ പാതകള് അന്വേഷിക്കുക. നേരായ മാര്ഗം തേടി അതില് സഞ്ചരിക്കുക. അപ്പോള് നിങ്ങള് വിശ്രാന്തിയടയും. എന്നാല്, ഞങ്ങള്ക്ക് ആ മാര്ഗം വേണ്ടെന്ന് അവര് പറഞ്ഞു.
17 : ഞാന് നിനക്കു വേണ്ടി കാവല്ക്കാരെ നിയമിച്ചു; കാഹളത്തിനു ചെവിയോര്ക്കുക എന്നു പറയുകയും ചെയ്തു. എന്നാല്, ഞങ്ങള് ചെവിയോര്ക്കുകയില്ല എന്ന് അവര് പറഞ്ഞു.
19 : അല്ലയോ ഭൂമീ; കേട്ടാലും! ഈ ജനത്തിന്റെ കുതന്ത്രങ്ങള്ക്കു പ്രതിഫലമായി ഞാന് അവരുടെ മേല് അനര്ഥം വരുത്തും. അവര് എന്റെ വാക്കു ചെവിക്കൊണ്ടില്ല; എന്റെ നിയമം അനുസരിച്ചുമില്ല.
20 : ഷേബായില്നിന്നു കുന്തുരുക്കവും വിദൂരദേശത്തുനിന്നു കര്പ്പൂരവും എനിക്കുകൊണ്ടുവരുന്നതെന്തിന്? നിങ്ങളുടെ ദഹന ബലികള് എനിക്കു സ്വീകാര്യമല്ല; നിങ്ങളുടെ കാഴ്ചകള് എനിക്കു പ്രീതികരമല്ല.
21 : കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: ഈ ജനത്തിനു മുന്പില് ഞാന് പ്രതിബന്ധങ്ങള് സ്ഥാപിക്കും; അവര് തട്ടി വീഴും. അപ്പനും മകനും ഒന്നുപോലെ മറിഞ്ഞുവീഴും; അയല്ക്കാരനും കൂട്ടുകാരനും നശിക്കും.
22 : കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: അതാ, വടക്കുനിന്ന് ഒരു ജനത വരുന്നു; ഭൂമിയുടെ അറ്റത്തുനിന്ന് ഒരു വന്ശക്തി ഇളകിയിട്ടുണ്ട്.
23 : അവര് വില്ലും കുന്തവും കൈയിലേന്തിയിരിക്കുന്നു. അവര് കരുണയില്ലാത്ത കഠിനഹൃദയരാണ്. അവരുടെ ആരവം അലയാഴിയുടേതിനു തുല്യം. കുതിരപ്പുറത്താണ് അവര് വരുന്നത്. സീയോന് പുത്രീ, അവര് നിനക്കെതിരേയുദ്ധത്തിനൊരുങ്ങി അണിയായി വരുന്നു.
24 : ഞങ്ങള് ആ വാര്ത്ത കേട്ടു. ഞങ്ങളുടെ കരങ്ങള് തളരുന്നു. ഈറ്റുനോവ് സ്ത്രീയെ എന്നപോലെ കഠിനവേദന ഞങ്ങളെ പിടികൂടിയിരിക്കുന്നു.