13 : അവന്റെ മൊഴികളുടെ ആരംഭം വിഡ്ഢിത്തമാണ്; സംസാരത്തിന്റെ അവ സാനം തനി ഭ്രാന്തും.
14 : തനിക്കുശേഷം എന്തു സംഭവിക്കുമെന്നു പറയാന് ആര്ക്കും സാധിക്കുകയില്ല; വരാനിരിക്കുന്നത് ആരും അറിയുന്നില്ല; എങ്കിലും ഭോഷന് അതിഭാഷണം ചെയ്യുന്നു.
15 : നഗരത്തിലേക്കുള്ള വഴി അറിയാതെ കഷ്ടപ്പെട്ട് ഭോഷന് തളരുന്നു.
16 : ശിശു ഭരണം നടത്തുകയും രാജകുമാരന്മാര് ഉഷസ്സില് വിരുന്നുണ്ണുകയും ചെയ്യുന്ന രാജ്യമേ, നിനക്കു ഹാ കഷ്ടം!
17 : ആഭിജാത്യമുള്ള രാജാവിനെ ലഭിച്ച രാജ്യം ഭാഗ്യമുള്ളത്. അവിടെ രാജകുമാരന്മാര് ശക്തിയാര്ജിക്കാന്വേണ്ടി, ഉന്മത്തരാകാനല്ല, ഉചിത സമയത്തുമാത്രം വിരുന്നു നടത്തുന്ന രാജ്യം ഭാഗ്യമുള്ളത്.
19 : അപ്പം ഉണ്ടാക്കുന്നത് സന്തോഷിക്കാനാണ്; വീഞ്ഞ് ജീവിതത്തിന് ആനന്ദം പകരുന്നു. എന്നാല് എല്ലാറ്റിനും പണം വേണം.
20 : രാജാവിനെ വിചാരത്തില്പോലും ശപിക്കരുത്. ഉറക്കറയില്പോലും ധനവാനെയും; ആകാശപ്പറ വകള് നിന്റെ ശബ്ദം ഏറ്റെടുക്കും, ഏതെങ്കിലും പതത്രിജാതി അക്കാര്യം ഉതിര്ത്തെന്നുവരും.