1 : നീതിമാനെയും ജ്ഞാനിയെയും അവരുടെ പ്രവൃത്തികളെയും ദൈവം നിയന്ത്രിക്കുന്നുവെന്നു ഞാന് ആഴത്തില് ചിന്തിച്ചറിഞ്ഞു. അതു സ്നേഹപൂര്വമോ ദ്വേഷപൂര്വമോ എന്ന് മനുഷ്യന് അറിയുന്നില്ല. അവന്റെ മുന്പിലുള്ളതെല്ലാം മിഥ്യയാണ്,
2 : എന്തെന്നാല് നീതിമാനും നീചനും, സന്മാര്ഗിക്കും ദുര്മാര്ഗിക്കും, ശുദ്ധനും, അശുദ്ധ നും ബലിയര്പ്പിക്കുന്നവനും അര്പ്പിക്കാത്ത വനും, നല്ലവനും ദുഷ്ടനും, ശപഥം ചെയ്യുന്നവനും ചെയ്യാത്തവനും ഗതി ഒന്നു തന്നെ.
3 : എല്ലാവര്ക്കും ഒരേഗതി വന്നുചേരുന്നത് സൂര്യനു കീഴേ എല്ലാ പ്രവൃത്തികളിലും അടങ്ങിയിരിക്കുന്നതിന്മയാണ്. മനുഷ്യഹൃദയം തിന്മകൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ജീവിത കാലം മുഴുവന് അവര് ഭ്രാന്തുകൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അതിനുശേഷം അവര് മൃതലോകത്തില് എത്തുന്നു.
4 : എന്നാല്, ജീവിക്കുന്നവരോടൊപ്പം എണ്ണപ്പെടുന്നവന് എന്നിട്ടും പ്രത്യാശയുണ്ട്, ജീവനുള്ള നായ് ചത്ത സിംഹത്തെക്കാള് ഭേദമാണല്ലോ.
5 : കാരണം, ജീവിക്കുന്നവര്ക്കറിയാം തങ്ങള് മരിക്കുമെന്ന്, മരിച്ചവരാകട്ടെ ഒന്നും അറിയുന്നില്ല. അവര്ക്ക് ഒരു പ്രതിഫലവും ഇനിയില്ല. അവരെക്കുറിച്ചുള്ള സ്മരണ അസ്തമിച്ചിരിക്കുന്നു.
7 : പോയി സന്തോഷത്തോടുകൂടെ അപ്പം ഭക്ഷിക്കുക, ആഹ്ലാദഭരിതനായി വീഞ്ഞുകുടിക്കുക. കാരണം, നീ ചെയ്യുന്നത് ദൈവം അഗീകരിച്ചു കഴിഞ്ഞതാണ്.
8 : നിന്റെ വസ്ത്രം എപ്പോഴും ശുഭ്രമായിരിക്കട്ടെ; നീ തലയില് എണ്ണ പുരട്ടാതിരിക്കരുത്.
9 : സൂര്യനു കീഴേ ദൈവം നിനക്കു നല്കിയിരിക്കുന്ന വ്യര്ഥമായ ജീവിതം നീ സ്നേഹിക്കുന്ന ഭാര്യയോടൊത്ത് ആസ്വദിക്കുക, കാരണം, അതു നിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെയും സൂര്യനു കീഴേ നീ ചെയ്യുന്ന പ്രയത്നത്തിന്റെയും ഓഹരിയാണ്.