1 : വീണ്ടും ഞാന് സൂര്യനു കീഴേയുള്ള എല്ലാ മര്ദനങ്ങളും വീക്ഷിച്ചു. മര്ദിതരുടെ കണ്ണീരു ഞാന് കണ്ടു, അവരെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന് ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ശക്തി മര്ദകര്ക്കായിരുന്നു; ആരും പ്രതികാരം ചെയ്യാന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
8 : പുത്രനോ സഹോദരനോ ആരുമില്ലാത്തവനും അധ്വാനത്തിന് അറുതിയില്ല. ധനം എത്രയായാലും അവനു മതിവരുന്നില്ല. ആര്ക്കുവേണ്ടിയാണ് അധ്വാനിക്കുകയും സന്തോഷങ്ങള് ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതെന്ന് അവന് ചിന്തിക്കുന്നില്ല. ഇതും മിഥ്യയും പരിതാപകരവുമാണ്.
9 : രണ്ടുപേര് ഒരാളെക്കാള് മെച്ചമാണ്. കാരണം അവര്ക്ക് ഒരുമിച്ച് കൂടുതല് ഫലപ്രദമായി അധ്വാനിക്കാന് കഴിയും.
10 : അവരില് ഒരുവന് വീണാല് അപരനു താങ്ങാന് കഴിയും. ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നവന് വീണാല് താങ്ങാനാരുമില്ല. അവന്റെ കാര്യം കഷ്ടമാണ്.
11 : രണ്ടുപേര് ഒരിമിച്ചു കിടന്നാല് അവര്ക്കു ചൂടുകിട്ടും, തനിച്ചായാല് എങ്ങനെ ചൂടുകിട്ടും?
12 : ഒറ്റയ്ക്കായിരിക്കുന്നവനെ കീഴ്പ്പെടുത്താന് സാധിച്ചേക്കാം. രണ്ടു പേരാണെങ്കില് ചെറുക്കാന് കഴിയും; മുപ്പിരിച്ചരടു വേഗം പൊട്ടുകയില്ല.
13 : നിര്ധനനെങ്കിലും ബുദ്ധിമാനായയുവാവാണ് ഉപദേശം നിരസിക്കുന്ന വിഡ്ഢിയും വൃദ്ധനുമായരാജാവിനെക്കാള് ഭേദം.
14 : ഒരുവന് കാരാഗൃഹത്തില്നിന്ന് സിംഹാസനത്തിലെത്താന് കഴിഞ്ഞേക്കാം. അവന് താനിപ്പോള് ഭരിക്കുന്ന രാജ്യത്ത് ദരിദ്രനായി ജനിച്ചതാവാം.
15 : അവന്റെ സ്ഥാനത്തു വരേണ്ടിയിരുന്ന ആയുവാവിനെയും സൂര്യനു കീഴിലുള്ള എല്ലാ ജീവികളെയും ഞാന് കണ്ടു.
16 : അവന്റെ പ്രജകള്ക്ക് എണ്ണമില്ല. അവന് എല്ലാവര്ക്കും അധിപനുമായിരുന്നു. എങ്കിലും പിന്നീട് വരുന്നവര്ക്ക് അവനില് പ്രീതി തോന്നുകയില്ല. ഇതും മിഥ്യയും പാഴ്വേലയുമാണ്.