1 : ഒരു സാബത്തില് അവന് ഫരിസേയപ്രമാണികളില് ഒരുവന്റെ വീട്ടില് ഭക്ഷ ണത്തിനുപോയി. അവര് അവനെ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
2 : അവിടെ ഒരു മഹോദര രോഗി ഉണ്ടായിരുന്നു.
3 : യേശു നിയമജ്ഞരോടും ഫരിസേയരോടുമായി ചോദിച്ചു: സാബത്തില് രോഗശാന്തി നല്കുന്നത് അ നുവദനീയമോ അല്ലയോ?
4 : അവര് നിശ്ശ ബ്ദരായിരുന്നു. യേശു അവനെ അടുത്തുവിളിച്ചു സുഖപ്പെടുത്തി അയച്ചു.
5 : അനന്ത രം അവന് അവരോടു ചോദിച്ചു: സാബത്തില് തന്റെ പുത്രനോ കാളയോ കിണ റ്റില് വീണാല് ഉടന് പിടിച്ചു കയറ്റാത്ത വനായി നിങ്ങളില് ആരുണ്ട്?
6 : മറുപടി പറയാന് അവര്ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.
അതിഥിക്കും ആതിഥേയനും ഉപദേശം
7 : ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടവര് പ്രമുഖസ്ഥാനങ്ങള് തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള് അവന് അവരോട് ഒരു ഉപമ പറഞ്ഞു:
8 : ആരെങ്കിലും നിന്നെ ഒരു കല്യാണവിരുന്നിനു ക്ഷണിച്ചാല്, പ്രമുഖസ്ഥാനത്തു കയറിയിരിക്കരുത്. ഒരുപക്ഷേ, നിന്നെക്കാള് ബഹുമാന്യനായ ഒരാളെ അവന് ക്ഷണിച്ചിട്ടുണ്ടായിരിക്കും.
9 : നിങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും ക്ഷണിച്ചവന് വന്ന്, ഇവനു സ്ഥലം കൊടുക്കുക എന്നു നിന്നോടു പറയും. അപ്പോള് നീ ലജ്ജിച്ച്, അവസാനത്തെ സ്ഥാനത്തുപോയി ഇരിക്കും.
10 : അതുകൊണ്ട്, നീ വിരുന്നിനു ക്ഷണിക്കപ്പെടുമ്പോള് അവസാനത്തെ സ്ഥാനത്തുപോയി ഇരിക്കുക. ആതിഥേയന് വന്നു നിന്നോട്, സ്നേഹിതാ, മുമ്പോട്ടു കയറിയിരിക്കുക എന്നുപറയും. അപ്പോള് നിന്നോടുകൂടെ ഭക്ഷണത്തിനിരിക്കുന്ന സകലരുടെയും മുമ്പാകെ നിനക്കു മഹത്വമുണ്ടാകും.
12 : തന്നെ ക്ഷണിച്ചവനോടും അവന് പറഞ്ഞു: നീ ഒരു സദ്യയോ അത്താഴവിരുന്നോ കൊടുക്കുമ്പോള് നിന്റെ സ്നേഹിതരെയോ സഹോദരരെയോ ബന്ധുക്കളെയോ ധനികരായ അയല്ക്കാരെയോ വിളിക്കരുത്. ഒരു പക്ഷേ, അവര് നിന്നെ പകരം ക്ഷണിക്കുകയും അതു നിനക്കു പ്രതിഫലമാവുകയും ചെയ്യും.
13 : എന്നാല്, നീ സദ്യ നടത്തുമ്പോള് ദരിദ്രര്, വികലാംഗര്, മുടന്തര്, കുരുടര് എന്നിവരെ ക്ഷണിക്കുക.
14 : അപ്പോള് നീ ഭാഗ്യവാനായിരിക്കും; എന്തെന്നാല്, പകരം നല്കാന് അവരുടെ പക്കല് ഒന്നുമില്ല. നീതിമാന്മാരുടെ പുനരുത്ഥാനത്തില് നിനക്കു പ്രതിഫലം ലഭിക്കും.
വിരുന്നിന്റെ ഉപമ
15 : അവനോടുകൂടെ ഭക്ഷണത്തിനിരുന്ന വരില് ഒരുവന് ഇതു കേട്ടിട്ട് അവനോടു പറഞ്ഞു: ദൈവരാജ്യത്തില് അപ്പം ഭക്ഷിക്കുന്നവന് ഭാഗ്യവാന്.
16 : അപ്പോള് യേശു അവനോടു പറഞ്ഞു: ഒരുവന് ഒരിക്കല് ഒരു വലിയ സദ്യ ഒരുക്കി; വളരെപ്പേരെ ക്ഷണിക്കുകയും ചെയ്തു.
18 : എന്നാല് അവരെല്ലാവരും ഒന്നുപോലെ ഒഴികഴിവു പറയാന് തുടങ്ങി, ഒന്നാമന് പറഞ്ഞു: ഞാന് ഒരു വയല് വാങ്ങി; അതുപോയി കാണേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. എന്നെ ഒഴിവാക്കണം എന്നു ഞാന് അപേക്ഷിക്കുന്നു.
19 : മറ്റൊരുവന് പറഞ്ഞു: ഞാന് അഞ്ചുജോടി കാളകളെ വാങ്ങി; അവയെ പരീക്ഷിച്ചുനോക്കുവാന് പോകുന്നു; എനിക്ക് ഒഴിവുതരണം എന്ന് അപേക്ഷിക്കുന്നു.
20 : മൂന്നാമതൊരുവന് പറഞ്ഞു: എന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതേയുള്ളൂ. അതിനാല് എനിക്കു വരാന് നിവൃത്തിയില്ല.
21 : ആദാസന് തിരിച്ചുവന്ന്യജമാനനെ വിവരം ധരിപ്പിച്ചു. ഗൃഹനാഥന് കോപിച്ച് ദാസനോടു പറഞ്ഞു: നീ വേഗം പട്ടണത്തിന്റെ തെരുവുകളിലും ഊടുവഴികളിലും ചെന്ന്, ദരിദ്രരെയും, വികലാംഗരെയും, കുരുടരെയും, മുടന്തരെയും ഇവിടെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരുക.
22 : അനന്ത രം ആദാസന് പറഞ്ഞു:യജമാനനേ, നീ കല്പിച്ചതുപോലെ ഞാന് ചെയ്തു. ഇനിയും സ്ഥലമുണ്ട്.
23 : യജമാനന് ദാസനോടു പറഞ്ഞു: നീ പെരുവഴിയിലും ഇടവഴികളി ലും ചെന്ന്, എന്റെ വീടു നിറയുവോളം ആളുകള് അകത്തേക്കു വരുവാന് നിര്ബന്ധിക്കുക.
24 : എന്തെന്നാല്, ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടവരില് ഒരുവനും എന്റെ വിരുന്ന് ആസ്വദിക്കുകയില്ല എന്നു ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു.
ശിഷ്യത്വത്തിന്റെ വില
25 : വലിയ ജനക്കൂട്ടങ്ങള് അവന്റെ അ ടുത്തുവന്നു. അവന് തിരിഞ്ഞ് അവരോടു പറഞ്ഞു:
26 : സ്വന്തം പിതാവിനെയും മാതാവിനെയും ഭാര്യയെയും മക്കളെയും സഹോദരന്മാരെയും സഹോദരിമാരെയും എന്നല്ല, സ്വജീവനെത്തന്നെയും വെറുക്കാതെ എന്റെ അടുത്തുവരുന്ന ആര്ക്കും എന്റെ ശിഷ്യനായിരിക്കുവാന് സാധിക്കുകയില്ല.
27 : സ്വന്തം കുരിശു വഹിക്കാതെ എന്റെ പിന്നാലെ വരുന്നവന് എന്റെ ശിഷ്യനായിരിക്കുവാന് കഴിയുകയില്ല.
28 : ഗോപുരം പണിയാന് ഇച്ഛിക്കുമ്പോള്, അതു പൂര്ത്തിയാക്കാന്വേണ്ട വക തനിക്കുണ്ടോ എന്ന് അതിന്റെ ചെലവ് ആദ്യമേ തന്നെ കണക്കു കൂട്ടി നോക്കാത്തവന് നിങ്ങളില് ആരുണ്ട്?
29 : അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നില്ലെങ്കില് അടിത്തറ കെട്ടിക്കഴിഞ്ഞ് പണിമുഴുവനാക്കാന് കഴിയാതെ വരുമ്പോള്, കാണുന്ന വരെല്ലാം അവനെ ആക്ഷേപിക്കും.
30 : അവര് പറയും: ഈ മനുഷ്യന് പണി ആരംഭിച്ചു; പക്ഷേ, പൂര്ത്തിയാക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല.
31 : അല്ലെങ്കില്, ഇരുപതിനായിരം ഭടന്മാരോടുകൂടെ തനിക്കെതിരേ വരുന്നവനെ പതിനായിരം കൊണ്ടു നേരിടാന് സാധിക്കുമോ എന്ന് ആദ്യമേ ആലോചിക്കാതെ മറ്റൊരു രാജാവിനോടുയുദ്ധത്തിനു പോകുന്ന ഏതു രാജാവാണുള്ളത്?
32 : അതു സാധ്യമല്ലെങ്കില്, അവന് ദൂരത്തായിരിക്കുമ്പോള് തന്നെ ദൂതന്മാരെ അയച്ച്, സമാധാനത്തിന് അപേക്ഷിക്കും.
33 : ഇതുപോലെ, തനിക്കുള്ളതെല്ലാം ഉപേക്ഷിക്കാതെ നിങ്ങളിലാര്ക്കും എന്റെ ശിഷ്യനാവുക സാധ്യമല്ല.
34 : ഉപ്പ് നല്ലതു തന്നെ; എന്നാല് ഉറകെട്ടുപോയാല് അതിന് എങ്ങനെ ഉറകൂട്ടും?
35 : മണ്ണിനോ വളത്തിനോ അത് ഉപ കരിക്കുകയില്ല. ആളുകള് അതു പുറത്തെ റിഞ്ഞു കളയുന്നു. കേള്ക്കാന് ചെവിയുള്ളവന് കേള്ക്കട്ടെ.