3 : ഇതാ, ഇടയന്മാര് നിലവിളിക്കുന്നു; അവരുടെ മഹത്വം അപഹരിക്കപ്പെട്ടു. ഇതാ, സിംഹങ്ങള് ഗര്ജിക്കുന്നു; ജോര്ദാന് വനം ശൂന്യമായിരിക്കുന്നു.
രണ്ട് ഇടയന്മാര്
4 : എന്റെ ദൈവമായ കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്തു: കൊലയ്ക്കു വിധിക്കപ്പെട്ട ആടുകളുടെ ഇടയനാവുക.
5 : വാങ്ങുന്നവര് അവയെ കൊല്ലുന്നു, അവര് ശിക്ഷിക്കപ്പെടുന്നില്ല. അവയെ വില്ക്കുന്നവര് പറയുന്നു, കര്ത്താവ് വാഴ്ത്തപ്പെടട്ടെ, ഞാന് ധനികനായി. സ്വന്തം ഇടയന്മാര്ക്കുപോലും അവയോടു കരുണയില്ല.
6 : കര്ത്താവ് അരുളിച്ചെയ്യുന്നു: ദേശത്തു വസിക്കുന്നവരുടെമേല് ഇനി എനിക്കു കരുണ തോന്നുകയില്ല. ഞാന് അവരെ ഓരോരുത്തരെയും താന്താങ്ങളുടെ ഇടയന്റെയും രാജാവിന്റെയും പിടിയില് അകപ്പെടാന് ഇടയാക്കും. അവര് ഭൂമിയെ ഞെരിക്കും. അവരുടെ കൈയില്നിന്നു ഞാന് ആരെയും രക്ഷിക്കുകയില്ല.
7 : ഞാന് ആടു വ്യാപാരികള്ക്കുവേണ്ടി കൊലയ്ക്കു വിധിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന ആടുകളുടെ ഇടയനായി. ഞാന് രണ്ടു വടി എടുത്തു. ഒന്നിനു കൃപയെന്നും രണ്ടാമത്തേതിന് ഐക്യം എന്നുംപേരിട്ടു. ഞാന് ആടുകളെ മേയിച്ചു.
8 : ഒരു മാസത്തിനുള്ളില് ഞാന് മൂന്ന് ഇടയന്മാരെ ഓടിച്ചു. ഞാന് അവയെക്കൊണ്ടു മടത്തു. അവയ്ക്ക് എന്നോടും വെറുപ്പായി.
9 : ഞാന് പറഞ്ഞു: ഞാന് നിങ്ങളുടെ ഇടയനായിരിക്കുകയില്ല. മരിക്കാനുള്ളതു മരിക്കട്ടെ; നശിക്കാനുള്ളതു നശിക്കട്ടെ. ശേഷിക്കുന്നവ പരസ്പരം വിഴുങ്ങട്ടെ.
10 : ഞാന് കൃപ എന്ന വടി എടുത്തൊടിച്ചു. അങ്ങനെ സകല ജനതകളുമായി ചെയ്ത എന്റെ ഉടമ്പടി ഞാന് അസാധുവാക്കി.
11 : അന്നുതന്നെ അത് അസാധുവായി. എന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആടുവ്യാപാരികള് ഇത് കര്ത്താവിന്റെ വചനമാണെന്ന് അറിഞ്ഞു.
12 : ഞാന് അവരോടു പറഞ്ഞു: നിങ്ങള്ക്കുയുക്തമെന്നു തോന്നുന്നെങ്കില് കൂലിതരുക. അല്ലെങ്കില് നിങ്ങള് തന്നെ സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളുക. അവര് എന്റെ കൂലിയായി മുപ്പതുഷെക്കല് തൂക്കിത്തന്നു.
13 : കര്ത്താവ് എന്നോട് അരുളിച്ചെയ്തു: അത് ഭണ്ഡാരത്തില് നിക്ഷേപിക്കുക - അവര് എനിക്കു മതിച്ച നല്ല വില! ഞാന് ആ മുപ്പതുഷെക്കല് വെള്ളി കര്ത്താവിന്റെ ആലയത്തിലെ ഭണ്ഡാരത്തില് ഇട്ടു.
14 : പിന്നെ, ഞാന് ഐക്യം എന്ന വടി ഒടിച്ചു; ഞാന് ഇസ്രായേലും യൂദായും തമ്മിലുള്ള സാഹോദര്യം അവസാനിപ്പിച്ചു.
15 : കര്ത്താവ് എന്നോട് കല്പിച്ചു: നീ ഇനി നീചനായ ഒരു ഇടയന്റെ വേഷം എടുക്കുക.
16 : ഞാന് ദേശത്തേക്ക് ഒരു ഇടയനെ അയയ്ക്കും. അവന് നശിക്കുന്നവയെരക്ഷിക്കുകയോ വഴിതെറ്റിപ്പോയവയെ അന്വേഷിക്കുകയോ, മുറിവേറ്റവയെ സുഖപ്പെടുത്തുകയോ, ആരോഗ്യമുള്ളവയെ പോഷിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യാതെ കൊഴുത്തവയുടെ മാംസം തിന്നുന്നു; കുളമ്പുപോലും പറിച്ചെടുക്കുന്നു.
17 : ആട്ടിന്കൂട്ടത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചു കളയുന്ന എന്റെ നീചനായ ഇടയനു ദുരിതം! വാള് അവന്റെ കൈ ഛേദിക്കട്ടെ; വലത്തുകണ്ണ് ചുഴന്നെടുക്കട്ടെ. അവന്റെ കൈ പൂര്ണമായും ശോഷിച്ചു പോകട്ടെ. അവന്റെ വലത്തുകണ്ണ് തീര്ത്തും അന്ധമാകട്ടെ.