1 : ഹബക്കുക്ക് പ്രവാചകന് വിലാപരാഗത്തില് രചിച്ച പ്രാര്ഥനാഗീതം.
2 : കര്ത്താവേ, അങ്ങയെപ്പറ്റിയും അങ്ങയുടെ പ്രവൃത്തിയെപ്പറ്റിയും കേട്ട് ഞാന് ഭയന്നു. ഞങ്ങളുടെ നാളുകളില് അങ്ങയുടെ പ്രവൃത്തി ആവര്ത്തിക്കണമേ! ഞങ്ങളുടെ നാളുകളില് അതു വെളിപ്പെടുത്തണമേ! ക്രുദ്ധനാകുമ്പോള് അങ്ങയുടെ കരുണയെ അനുസ്മരിക്കണമേ!
3 : ദൈവം തേമാനില് നിന്ന്, പരിശുദ്ധന് പാരാന്പര്വതത്തില്നിന്ന്, വന്നു. അവിടുത്തെ മഹത്വം ആകാശങ്ങളെ മൂടി. അവിടുത്തെ സ്തുതികളാല് ഭൂമി നിറഞ്ഞു.
4 : അവിടുത്തെ ശോഭ പ്രകാശംപോലെ പരക്കുന്നു. അവിടുത്തെ കരങ്ങളില്നിന്ന് രശ്മികള് വീശുന്നു. അവിടെ തന്റെ ശക്തി മറച്ചുവച്ചിരിക്കുന്നു.
5 : പകര്ച്ചവ്യാധി അവിടുത്തെ മുന്പേ നീങ്ങുന്നു. മഹാമാരി അവിടുത്തെ തൊട്ടുപിന്നിലുണ്ട്.
6 : അവിടുന്ന് എഴുന്നേറ്റു ഭൂമിയെ അളന്നു. അവിടുന്ന് ജനതകളെ നോക്കി വിറപ്പിക്കുന്നു. അപ്പോള് നിത്യപര്വതങ്ങള് ചിതറിപ്പോയി. ശാശ്വതഗിരികള് മുങ്ങിപ്പോയി. അവിടുത്തെ മാര്ഗങ്ങള് പണ്ടത്തേതുപോലെ തന്നെ.
10 : പര്വതങ്ങള് അങ്ങയെ കണ്ടു വിറച്ചു. മഹാപ്രവാഹങ്ങള് എല്ലാം ഒഴുക്കിക്കളഞ്ഞു. ആഴി ഗര്ജിച്ചു. ഉയരത്തിലേക്ക് അതിന്റെ കൈകള് ഉയര്ത്തി.
11 : അങ്ങയുടെ ചീറിപ്പായുന്ന അസ്ത്രങ്ങളുടെ പ്രകാശത്തിലും അങ്ങയുടെ തിളങ്ങുന്ന കുന്തത്തിന്റെ മിന്ന ലിലും സൂര്യനും ചന്ദ്രനും തങ്ങളുടെ സ്ഥാനത്തു നിശ്ചലമായി.
12 : അങ്ങ് ക്രോധത്തോടെ ഭൂമിയെ ചവിട്ടി. കോപത്തോടെ ജനതകളെ മെതിച്ചു.
14 : അഗതിയെ ഒളിവില് വിഴുങ്ങാമെന്ന വ്യാമോഹത്തോടെ എന്നെ ചിതറിക്കാന് ചുഴലിക്കാറ്റുപോലെ വന്ന അവന്റെ യോദ്ധാക്കളുടെ തല അങ്ങ് കുന്തംകൊണ്ട് പിളര്ന്നു.
15 : സമുദ്രത്തെ, അതിന്റെ ഇളകിമറിയുന്നതിരമാലകളെ, അശ്വാരൂഢനായി അങ്ങ് ചവിട്ടിമെതിച്ചു.
16 : ഞാന് കേട്ടു; എന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നു. മുഴക്കം കേട്ട് എന്റെ അധരങ്ങള് ഭയന്നു വിറയ്ക്കുന്നു. എന്റെ അസ്ഥികള് ഉരുകി. എന്റെ കാലുകള് പതറി. ഞങ്ങളെ ആക്രമിക്കാന് വരുന്ന ജനതകളുടെ കഷ്ടകാലം ഞാന് നിശ്ശബ്ദനായി കാത്തിരിക്കും.
18 : എന്റെ രക്ഷകനായ ദൈവത്തില് ഞാന് സന്തോഷിക്കും.
19 : കര്ത്താവായ ദൈവമാണ് എന്റെ ബലം. കല മാന്റെ പാദങ്ങള്ക്കെന്നപോലെ അവിടുന്ന് എന്റെ പാദങ്ങള്ക്കു വേഗത നല്കി. ഉന്നതങ്ങളില് അവിടുന്ന് എന്നെ നടത്തുന്നു. ഗായകസംഘനേതാവിന്, തന്ത്രീനാദത്തോടെ.